Bûbê Eser
Weke min berê jî anîbû zimên ku avakirin an vekirina zîndana Diyarbekirê ew bû ku wan girtiyên siyasî yên ciwanên kurd bike Kemalîst.
Ji bona vê armancê bibin serî jî hemî tiştên xerab li girtiyan diceribandin. Li gor wê jî însanên xwe, girtiyê qels nas dikrin. Loma jî hin bi hukmê zorê û lêdanê û hin jî bi soza dê alîkariya wan bike da ku hindik ceza bixwin an zû bêne berdan, dikirin zilamên xwe.
Piştî misogerkirina xwendina duaya xwarinê êdî destpêkirin ku sirûda neteweya tirk û ”sonda me”! ango sonda wan, bi girtiyan dane gotin û xwendinê.
Piştî vê jî êdî sekin li wan tune bûn. Carna êvarekê du sê sirûd dianîn û digotin: ”Divê hûn heta sibê vana ji ber bikin”. Bi roj jî ew pirtûka Ataturk bi girtiyan bi dengê bilind didan xwendinê. Li gel ji berkirina sirûdan, êdî ew pirtûk jî bi girtiyan dane ezberkirinê. Carna Gardiyan diketin qawişan yek ji nava me derdixistin û digot: ”Rûpela 25 paragrafa çarê bixwîne”. Bi vî awayî ew pirtûk di mejiyê girtiyan de bi cih kiribûn ku girtiyan karîbûn ew hemî ji ber bixwînin an bizanibin.
Armanc ji vê ew ku bi xwendina wan sirûdên nijadperest û wê pirtûka Ataturk girtiyan bikin hezkirên Kemalîzmê. Hema hema 24 saetên dema girtiyan bi gotin û xwendina wan derbas dibûn. Loma jî vê hêdî hêdî xwe di mejiyê hin girtiyan de jî bi cih dikir.
Piştî demekê li girtiyan weha kirin ku wan nema ber xwe didît. Ji derve xwendina sirûdên nîjadperest li gel meşa leşkerî û di hundir de xwendina pirtûka bi navê “ Şoreşên Ataturk û dîroka wan “ ku ji 106 rûpelan pêk dihat, bi girtiyan dane ezberkirinê.
Armanc û hedefa karbidestên wê zîndanê ew bû ku girtiyên kurd, serok û rêvebirên partiyên kurdistanî bikin Kemalîst. Ez di wê baweriyê de me ku her çiqas ne bi temamî be jî di hin waran de bi serketin. Hin welatparêz û şoreşgerên kurd weke Kemalîst ji wê zîndanê derketin.
Kemalîzm li ser qirkirin, talankirin û wêrankirina gelê Kurd hatiye avakirin. Ev Kemalîzma ku naxwaze navê Kurd li tu cihekî bê bihîstin, tim di nava xebatê de ye. Hin ji van xebatan carna encam jî daye. Lê hin caran jî ew daxwaz û tehdîda wê weke birûskekê li ser çavên wê ketiye. Lê dîsa jî tesîra pirtûk û sirûdên netewaya turk û Kemalîzmê, girtî di bin wê bandorê de man.
Ji ber ku tirk fêrî wê yekê bû bûn ku bi darê zorê û bi hukmê lêdan û êşkenceyan bi kurdan Kemalîzmê bidin qebûlkirinê. Ji ber vê bû ku gelek girtî dema ji zîndanê derketin, ew kurdiya li wê zîndanê li wan dabûn qedexekirinê, piraniya kesên ji wê zîndanê derketin êdî ji derve û di jiyana xwe ya sivîl de wan êdî kurdî li xwe qedexe kirin.
Loma bi xwendina wê pirtûkê gelek girtî bûne Kemalîst. Dema ku ji wê zîndanê derketin û qaşo derketin serê çiyan ku şerê azadiya Kurdistanê bikin, tu caran li hember Kemalîzmê tiştên xerab bi karneanîn. Vê jî rehetî da rêvebir û serokatiya pkk da ku ew jî weke wê zîndanê hêdî hêdî Kemalîzmê di nava endamê xwe de bidin qebûlkirin û ev weha jî bû.
Piraniya caran serokê pkk Evdila û hin ji endamên serokatiya partiya wan ya eşere pesnê Kemalîzmê didan û dixwestin wê bi kurdan şêrîn bikin. Piştî ku pkk bi saya wî şerê ku wê dawiya kurdan bianiya, xwe xurt kir. Êdî bi eşkereyê digotin ku Kamalîzm baş e. Tevger û serîhildanên Kurdan yên li dij Kemalîzmê paşverû bûn. Kurtasiya gotine ev e ku piraniya rêvebirên pkk û partiyên wan yên eşkere Kemalîstên kurd û tirk iin.
Rewşa niha bifikirin bê kurdên bakur çawa ji Kemalîzmê hez dikin û di her warî de piştgiriya wan ango partiya wê ya binavê CHP dikin. Kemalîzma ku karbidestên tirkan bi şer û kuştinê nikarîbûn bi kurdan bidin şêrînkirin ev li ser destê PKK hate misogerkirin ku piraniya endamên pkk û DEMê bûne hezkirên Kemalîzmê. Ji xwe proje û sanoryoya ji pkk re hatibû nivîsandinê li ser asasê hezkirina Kemalîzmê bû.
Ji ber ku îro partiyên eşkere yên bi ser pkk ve ne, piraniya rêvebirên wan Kemalîstên tirk û yên kurd in. Ma li kîdarê dinyê hatiye dîtin ku zilamên dewleta te dagir kirîye, te li ser asasê neteweya te bi rêve biriye an dibe. Lê îro li rewşê binerin karên têne kirin piraniya wan li ser destê Kemalîstên tirk yên di nava partiyên bi ser pkk yên eşkerene, têne kirin.
Do li bekayê mamostê Evdila Dogu Perînçek û Yalçin Kûçik bûn. Herdu jî du Kemalîstên zilamên dewleta kûr ya tirkan e. Gerîlayên pkk bi kemalîzmê perwerde dikirin. Îro jî partiyên pkk yên eşkere li ser destê Kemalîstin tirk, kurd û ereb Kemalîzmê di her warî de bi kurdan didin şêrînkirin û qebûlkirinê. Heta merhaleyekê jî bi serketine.
Divê kurd vê ji bîr nekin ku dema Kemalîzm bi kurdan re şêrîn bû, êdî kurd dê bi temamî biqedin. Kemalîzm virusek tirkbûnê ye. Ew bikeve canê kê dibin Kemalîst.
